Głębia Słów

Spojrzał na nią zbity z tropu.
-Dziwisz się? Ja się na kobietach nie znam!-powiedział jakby obrażony i usiadł na trawie.

Nick pocałował ją w czoło i od razu zaczęła się kulić nieco jakby bał się ze oberwie.

Nick złapał ją za drugą rękę.
-Ja ciebie też mam.-powiedział wesoło.

-O to chodzi.-zaśmiał się dalej uciekajać.

Śmiał się jak dziecko i uciekął między drzewami i ławkami.

Doskoczył do niej, cmoknął ją w policzek i zaczął uciekać.
-Teraz ty gonisz!-zaśmiał się.

-Przepraszam.-powiedział z żalem i bardzo smutno-słodką minką.

Pobiegł do drzewa za którym się schowała, tylko z drugiej strony.
-Akuku!-zaśmiał się.

Wbiegł za nią i stanął rozglądając się.
Gdzie ona się podziała? spytał sam siebie w myślach.

Nick ze śmiechem też przyspieszył i pobiegł za nią.

-Ale jak cię złapiesz to mi powiesz?-spytał wesoło biegnąc za nią.

-Nie, no jak zaczęłaś to skończ.-powiedział wesoło.

-To świadczy że masz nad czym się zamyślać. Ja tam dumać za długo nie lubię.-zaśmiał się i widząc jej rumieniec puścił ją momentalnie.

Objął ją ramieniem przyjacielsko.
-A co ty taka zamyślona co? Nad czym tak dumasz?-spytał pogodnie.

-Nawet. To co? Zapraszam cię na coś do picia, a potem się zobaczy co?-spytał pogodnie.

-Jasne.-powiedział wesoło.
Gdy zeszli na dół wziął z wieszaka swoją skórzaną kurtkę i otworzył przed nia drzwi.

-Może...to może i my pójdziemy na spacer, albo do miasta?-spytał spokojnie.

-Nie ma sensu...nigdy nie wiadomo kiedy wrócą. Zastanawiam się tylko...gdzie pani Weasley...-powiedział Nick.

Nick skinął i zamknął za sobą drzwi.
-To co teraz?-spytał.

Nick dgarnął z twarzy Sariny kilka pasemek włosów i powoli udał się do wyjścia.
-Niech śpi...dobrze jej to zrobi...-szepnął.